ریسک‌پذیری یا تحمل ریسک چیست؟
در دنیای پرهیجان بازارهای مالی، ریسک‌پذیری نقشی کلیدی در موفقیت یا شکست تریدرها، به‌ویژه در فارکس، ایفا می‌کند. هرچه تحمل ریسک شما بالاتر باشد، می‌توانید تصمیمات معاملاتی هوشمندانه‌تری بگیرید. در این مقاله، به بررسی اهمیت ریسک‌پذیری و تحمل ریسک در میان فعالان حوزه رمزارزها می‌پردازیم.
ریسک‌پذیری چیست؟
میزان تحمل ریسک، تحمل خطر یا گنجایش پذیرش خطر، یک معیار کاملاً شخصی است. این معیار نشان می‌دهد که شما تا چه حد حاضرید در معاملات خود، ریسک را برای رسیدن به یک سود فرضی مشخص، بپذیرید.
به‌طور کلی، هرچه سرمایه‌گذاری پرریسک‌تر باشد، پتانسیل سود و بازدهی بالاتری دارد؛ اما همزمان، خطر از دست دادن سرمایه نیز افزایش می‌یابد. این رابطه که به آن “رابطه ریسک و بازده” می‌گویند، در بازار بورس به “قانون الاکلنگ” معروف است.
در دسته‌بندی‌های مختلف دارایی‌ها، سطوح متفاوتی از ریسک و بازده وجود دارد. برای مثال:
- سهام شرکت‌ها: معمولاً پرریسک‌تر هستند، زیرا نوسانات زیادی در بازدهی خود دارند.
- اوراق مشارکت: اغلب کم‌ریسک‌تر به شمار می‌آیند و بازدهی نسبتاً ثابتی دارند. به همین دلیل، به آن‌ها “اوراق با درآمد ثابت” نیز می‌گویند.
- افق زمانی سرمایه‌گذاری شما: آیا برنامه‌تان بلندمدت، میان‌مدت یا کوتاه‌مدت است؟
- موقعیت شخصی شما: وضعیت مالی و زندگی‌تان چگونه است؟
- سبک سرمایه‌گذاری شما: آیا تهاجمی، محافظه‌کار، با ریسک متوسط، ریسک‌گریز یا ریسک‌پذیر هستید؟
- اهداف مالی کوتاه‌مدت (کمتر از 2 تا 3 سال): پذیرش ریسک کمتر ایده‌آل است.
- اهداف مالی بلندمدت (10 سال یا بیشتر): پذیرش ریسک بیشتر می‌تواند پاداش بالاتری به همراه داشته باشد.
- دوره‌های زمانی میانی: استراتژی با ریسک متعادل بهترین گزینه است.
- آیا شغل ثابتی دارید یا وضعیت آن مدام در حال تغییر است؟
- به‌تازگی کار خود را شروع کرده‌اید یا به بازنشستگی نزدیک می‌شوید؟
- در صورت نیاز ناگهانی به پول، وضعیت مالی‌تان چگونه خواهد بود؟
چرا تحمل ریسک در سرمایه‌گذاری مهم است؟
تعیین سطح تحمل ریسک، یکی از اولین و شاید مهم‌ترین گام‌ها در فرآیند تخصیص دارایی‌هاست. این مرحله به شما کمک می‌کند تا دقیقا بدانید چه مبلغی را حداکثر می‌توانید در دارایی‌های مختلف مانند سهام، اوراق مشارکت، ارز، طلا، مسکن و سپرده بانکی سرمایه‌گذاری کنید.
میزان ریسک‌پذیری شما به عوامل مختلفی بستگی دارد که شامل موارد زیر می‌شوند:
آگاهی از ریسک‌پذیری چه کمکی به شما می‌کند؟
شناخت میزان ریسک‌پذیری‌تان به شما امکان می‌دهد تا اهداف سرمایه‌گذاری خود را به‌طور دقیق تعیین کنید و بفهمید برای رسیدن به آن‌ها، چقدر سرمایه و در چه بازه زمانی نیاز دارید. هرچه زمان بیشتری برای سرمایه‌گذاری داشته باشید، می‌توانید ریسک بیشتری را بپذیرید.
برعکس، اگر زمان کمتری برای رسیدن به اهدافتان دارید، ممکن است تمایلتان به پذیرش ریسک کاهش یابد. یک چارچوب کلی می‌تواند به شرح زیر باشد:
همچنین، حتماً شرایط شخصی خود را در نظر بگیرید:
به خاطر بسپارید که مسیر سرمایه‌گذاری هیچ دو نفری کاملاً مشابه نیست. فقط شما می‌توانید تعادل مناسبی بین ریسک و پاداش برای خودتان پیدا کنید. بنابراین، قبل از اینکه پیشنهادات خرید و فروش مشاوران مالی را بپذیرید، مطمئن شوید که او شرایط خاص شما را به دقت بررسی کرده است.
سطوح مختلف ریسک‌پذیری
سطوح ریسک‌پذیری به‌طور کلی به سه دسته اصلی تقسیم می‌شوند:
* این افراد تحمل بالایی در برابر ریسک و تغییرات دارند.
* به‌دنبال فرصت‌های نوآورانه و جدید می‌گردند.
* تمایل دارند در صنعت و بازار پیشرو باشند.
* این گروه در تصمیم‌گیری‌ها، تعادلی بین ریسک‌پذیری و احتیاط برقرار می‌کنند.
* تصمیمات خود را با در نظر گرفتن مزایا و معایب می‌گیرند.
* این افراد به دنبال حفظ ثبات و کاهش عدم قطعیت‌ها هستند.
* تمایلی به پذیرش ریسک‌های بزرگ ندارند.
این دسته‌بندی‌ها می‌توانند در افراد و سازمان‌ها متفاوت باشند و حتی با گذشت زمان تغییر کنند. عوامل دیگری مانند وضعیت مالی، فرهنگ سازمانی، نقش وظیفه‌ای و اهداف نیز بر میزان تحمل خطر تأثیرگذارند.
فرآیند مدیریت ریسک
مدیریت ریسک در پروژه‌ها فرآیندی حیاتی است که شامل ارزیابی ریسک و تدوین استراتژی‌های کاهش خطرات احتمالی می‌شود. در ارزیابی ریسک، ابتدا خطرات شناسایی و تأثیراتشان بررسی می‌شوند؛ این کار نیازمند یک لیست جامع و منظم از خطرات است.
شناسایی خطر
یک رویکرد سازمان‌یافته برای شناسایی خطرات، استفاده از چک‌لیست خطرات احتمالی و ارزیابی احتمال وقوع آن‌ها در پروژه است. برخی سازمان‌ها بر اساس تجربیات پروژه‌های قبلی، چک‌لیست‌هایی تهیه می‌کنند که به مدیر پروژه و تیم برای شناسایی خطرات خاص کمک می‌کند. همچنین، تجربیات گذشته منابع ارزشمندی برای پیش‌بینی خطرات در برنامه‌ریزی هستند.
ارزیابی ریسک
پس از شناسایی ریسک‌های احتمالی، لازم است هر ریسک را بر اساس احتمال وقوع و میزان ضرر احتمالی ارزیابی کنیم. همه خطرات یکسان نیستند؛ احتمال وقوع برخی حوادث بیشتر است و هزینه آن‌ها نیز می‌تواند متفاوت باشد. استفاده از معیارهایی برای شناسایی ریسک‌های با تأثیر بالا، کمک می‌کند تا تمرکز بر روی تعداد محدودی از خطرات مهم که نیاز به کاهش دارند، قرار گیرد.
